عوامل رفتاری که سبب بروز طلاق می شوند

زن و شوهری که به رفتارهای هم بدبین هستند، احتمال طلاق گرفتن آنها بیشتر از دیگران است.
 

برای داشتن یک زندگی خوب و آرام و رسیدن به آنچه که آرزوی آن را در ذهن خود دارید، باید ارتباط سازنده ای را در بین خود و همسرتان حاکم کنید. ارتباطی که مانع از فروپاشی زندگی مشترک شما می‌شود و آرامش را به شما هدیه خواهد کرد. در عرصه زندگی مشترک، موانعی اخلاقی و رفتاری وجود دارد که مخل آرامش و آسایش زوجین می‌شود و با ادامه پیدا کرد آنها، سبب طلاق و فروپاشی زندگی مشترک می‌شود. 

توجه: ازدواج های امروزی با شور و شوق شروع می‌شوند ولی در مدت کوتاهی با اشک و ناله به پایان می‌رسد. دلیل این اتفاقات بر می‌گردد به رفتارهای مخربی که زوجین انجام می‌دهند. 

رفتارهای خوب ما می‌توانند باعث افزایش عشق و علاقه شوند و رفتارهای نامطلوب ما باعث فروپاشی زندگی می‌شوند ما در این نوشتار می‌خواهیم به بررسی رفتارهای که نقش مخربی در زندگی مشترک دارند رسیدگی کنیم. 
 

زندگی مشترک یک بازی برد باخت نیست که شما با رفتارهای خودخواهانه خود بخواهید به همسرتان سخت بگیرید. سخت گیری در خانواده مصادیق مختلفی دارد، از جمله آنها می‌توان به بهانه گیری در امور خانه اشاره کرد. [1] 

زن و ‌شوهری که در امور خانه سخت گیری دارند و همیشه به دنبال کاه کوچکی می‌گردند تا آن را تبدیل به کوه کنند و زندگی را به کام هم تلخ کنند باید بدانند که این رفتارها نتیجه ای جز ناراحتی و دلسردی به همراه خود ندارد. با ادامه پیدا کردن این سخت گیری های کوچک، نفرت و انزجار در بین زوجین بیشتر خواهد شد و نهایت زندگی را ختم به طلاق می‌کند. 

نکته:برای رهایی از سخت گیری ها باید مثبت اندیش باشید چون هر اندازه که منفی نگر تر باشید، بهانه جویی های شما بیشتر خواهد شد. 
 

زن و شوهرهای هستند که به بیماری بدگمانی و سوءظن مبتلا هستند. بدون هیچ دلیلی به همسرشان بدبین هستند و به یکدیگر تهمت خیانت می‌زنند و زندگی را بر خود و خانواده خود تلخ می‌کنند.

توجه؛ زن و شوهری که حس بدبینی دارند و همانند کارآگاه مخفی به دنبال یکدیگر می‌گردند و مراقب حرکات و رفتارهای هم هستند، آرامشی در زندگی نخواهند داشت.

در روایات اسلامی برای بدبینی و سوءظن های که منجر به تهمت به یکدیگر می‌شود عذاب های سنگینی در نظر گرفته شده است. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند؛ هرکس به مرد یا زن مومنی تهمت بزند، خداوند متعال در قیامت او را بر تلی از آتش نگه می‌دارد تا به کیفرش برسد. [2] زن و شوهری که به رفتارهای هم بدبین هستند، احتمال طلاق گرفتن آنها بیشتر از دیگران است؛ چون افراط در بدبینی باعث حساسیت های بی مورد می‌شود به گونه ای که در حفظ و پاکدامنی هم دچار وسواس و سخت گیری بیجا می‌شوند و همچین زندگی، احتمال فروپاشی آن بیشتر از زندگی دیگران است. 

نکته: شما قرار است که مایه آرامش هم باشید، نه اینکه سبب رنجش خاطر و سخت شدن زندگی یکدیگر شوید. 
 

داشتن غیرت یکی از صفت های خوبی است که باعث پاکدامنی و عفت شخص و خانواده او می‌شود و بسیار صفت زیبایی است. اما همین صفت ارزشمند اگر در غیر جایگاه خودش استفاده شود و یا اینکه افراط در آن شود باعث اذیت شدن زن یا شوهر خواهد شد و کانون خانواده را متلاشی خواهد کرد. حضرت علی (علیه‌السلام) به فرزندش امام حسن (علیه السلام) فرمودند: مواظب باش! در غیر موضع غیرت، غیرت به خرج ندهی؛ زیرا این عمل، افراد صحیح را به سوی فساد و افراد پاکدامن را به جانب گناه متمایل می‌سازد. [3]

توجه: ورزش کردن خوب است اما اگر غیر اصولی انجام شود باعث آسیب رساندن به بدن می‌شود، غیرت هم خوب است اما اگر افراطی شود باعث بروز اختلاف در بین زوجین خواهد شد و کانون زندگی آنها را ویران خواهد ساخت. 
 

شخصیت هر فردی برای خودش قابل احترام است و دیگران هم نباید به شخصیت او توهین کنند. اگر ما به رفیق و دوست صمیمی خود توهین کنیم، رفاقت خودش را با ما قطع خواهد کرد چون با توهین خود، قلب او را جریحه دار کردیم. زن و شوهر در سایه ازدواج از ارتباط گسترده ای با هم برخوردار هستند و باید مواظب زبان خود باشند تا توهینی صورت نگیرد. چون یکی از دلایلی که باعث سردی در زندگی مشترک می‌شود و طلاق صورت می‌گیرد، همین توهین های است که زوجین به شخصیت هم می‌کنند. 
 

خیلی سخت است با فردی که مانند نارنجکی که ضامن آن کشیده شده است زندگی کنید، چون هر لحظه احتمال انفجار آن وجود دارد. افراد کمی پیدا می‌شوند تا این نوع رفتار را تحمل کنند و به ادامه پیدا کردن زندگی امیدوار باشند. باید برای حفظ زندگی خود، بر خشم خودتان کنترل پیدا کنید تا راحت بتوانید تصمیم بگیرید و به آرامش برسید. امام علی (علیه‌السلام) فرمودند: از غضب بپرهیز که آغاز آن دیوانگی و آخرش پشیمانی است. [4]

نکته: پشیمانی در زندگی مشترک این خواهد بود که چرا نتوانستم رفتار خودم را کنترل کنم و با خشم و عصبانیت، سبب ناراحتی همسرم شدم. این بیماری اخلاقی، بزرگترین آفت خانواده هاست که موجب کدورت، اختلافات و کشمکش می‌شود و آرامش را سلب می‌کند و چه بسا، خانواده را متلاشی می‌سازد و عواقب بسیار بدی را به همراه دارد. [5]

پی نوشت :
[1] حسین مظاهری، خانواده در اسلام، قم: انتشارات شفق، سال چاپ 1380، صفحه 143
[2] بحارالانوار،جلد 72،صفحه 194
[3] نهج البلاغة ، نامه 31، قسمت 119
[4] میزان الحکمة ، جلد 3، ح 15008، صفحه 2265
[5] ابراهیم امینی، همسرداری، قم: بوستان کتاب قم، سال چاپ: 1393، صفحه 149